Zespół aspergera a autyzm

Terapia zespołu Aspergera

W ostatnich latach coraz częściej diagnozuje się autyzm bądź zespół Aspergera u dzieci w wieku przedszkolnym. Tak naprawdę oba rodzaje zaburzeń są do siebie bardzo zbliżone, objawy mogą  wskazywać wręcz na błędne rozpoznanie. Okazuje się jednak, że autyzm i zespół Aspergera to dwie oddzielne jednostki kliniczne, inaczej też przebiega ich terapia.

Zespół Aspergera uznawany jest za bardziej łagodną formę autyzmu. Mówi się tutaj o zaburzeniach na tle neurologicznym jednak przyczyny nie zostały do końca wyjaśnione. Wiadomo na pewno, że dzieci z zespołem Aspergera wykazują brak umiejętności nawiązywania kontaktów interpersonalnych natomiast rozwijają się dużo lepiej pod względem intelektualnym aniżeli dzieci z autyzmem.

Co więcej, asperger objawia się brakiem empatii, brakiem umiejętności komunikacji z rówieśnikami, wycofaniem bądź nadmierną pobudliwością, awersją do zmian, brakiem okazywania emocji, uczuć czy wyrażania swoich potrzeb. Z drugiej zaś strony dzieci te wykazują zainteresowania ścisłe względem jednej tematyki, najczęściej takiej, która nie jest typowa dla etapu rozwoju kilkulatka. Dziecko z Aspergerem może mieć trudności z motoryką ruchu czy mową natomiast posługuje się najczęściej trudnym, wyszukanym językiem i wykazuje się ponadprzeciętnymi zdolnościami.

Możliwym leczeniem zespołu Aspergera jest terapia. W tym celu powstało nawet w Polsce niejedno przedszkole dla dzieci z zespołem Aspergera, w których oprócz standardowej opieki i systemu nauczania prowadzona jest skuteczna terapia.

Autyzm z odróżnieniu od Aspergera jest diagnozowany już u dzieci młodszych, nawet na etapie niemowlęcy. Dzieci cierpiące na zaburzenia autystyczne mają problemy z gaworzeniem, nie gestykulują i nie wykazują zainteresowania zabawą. W późniejszym etapie pojawia się wręcz obojętność na otoczenie i brak reakcji na bodźce zewnętrzne, dziecko żyje w swoim zamkniętym świecie i nie wykazuje chęci komunikacji z otoczeniem. U dzieci z autyzmem zauważyć można powtarzalne mechanizmy zachowań – patrzy się przez długi czas w jedno miejsce bądź wykonuje tą samą czynność bez potrzeby nawet kilkanaście razy po rząd.